الموضوع: ملك درب القطة .. مسرحية كوميدية
عرض مشاركة واحدة
قديم 12-04-2015, 07:39 PM
المشاركة 2
الصورة الرمزية رضا الهجرسى
رضا الهجرسى
من آل منابر ثقافية
  • غير موجود
افتراضي
المشهد التانى

يفتح الستار

على يمين المسرح واجهة قهوة بلدى وترابيزات بكراسى لقهوة
بلدى عليها يافطة (قهوة اللمونى )وفى المنتصف بيت قديم فى خلفيته صورة لسور كبير وباب حديدى وبجانبه عربة كبدة خشبية وعلى يسار المسرح واجهة محل فول وطعمية وامامه ترابيزات للطعام
يدخل فرغلى وهو يتلفت حوله فى ذهول ووراءه توكل
فى صوت مرتعش
فرغلى : أيه ده يا عم توكل ..احنا فين .. وايه الحتة الغريبة دى..
توكل : أصبر يا ملك ,هتعرف كل حاجة فى ميعادها
فرغلى :أحنا يعنى جوة مصر ولا خرجنا برة حدودها ولا أيه..
وايه ريحه العفانة الفظيعة دى, يااااه دى ريحةوحشة قوى .. وأيه أكوام الزبالة دى كلها
وهو يشير بيده للكواليس
توكل :أكوام الزبالة دى تبقى حدود مملكتك .يا ملك..
وهنا تقع مجارى المملكة ...على يمينك هنا مزبلة
المملكة..ومذبلة القاهرة كلها ..
فرغلى :فى الهوا كده ..والناس عارفة تتنفس أزاى ..
توكل : عايشين ومبسوطين .. هسيبك خمس دقايق اطمن على
ترتيبات التتويج , وارجع لك ,
يمسك فرغلى بيده بقوة
فرغلى : ما تسبنيش لوحدى يا عم توكل ابوس ايدك
توكل :خايف من ايه بس .. ده انت الملك .. حد يقدر يمس شعرة من راسك .. تطير رقبته قبل ما يفكر يعملها , اللى هنا كلهم رعاياك وفى خدمتك , اهدى كده وانفخ اكتافك واملا مركزك
يفرد فرغلى كتفيه
توكل :ايوه كده , خليك سبع زى عمك ,
يخرج توكل وينكمش فرغلى فى خوف حين يدخل رجل ضخم الجثة وينظر إليه بشدة ويلف حوله ثم يخرج سيف من ظهره
ويضعه على رقبته ويخنقه بيده الأخرى
دنجل :أنت مين يالا .. ودخلت هنا ازاى , انطق لجز رقبتك
فى خوف
فرغلى : انا ,انا مع عم توكل يا عم ,وهو اللى جابنى هنا ,حتى اسأله
يدخل توكل مسرعا ويرفع يد دنجل من عليه ويبعده
توكل :أطمن يا ملك متخافش.. ده من رعاياك .. تعالى يا واد
يا دنجل قرب.. يقترب دنجل من فرغلى
دنجل :أهلا يا عمنا . مين الواد السيس اللى معاك ده ..
يبتعد فرغلى عنه فى فزع ويحتمى وراء توكل
فرغلى : ألحقنى يا عم توكل..
توكل فى غضب
توكل : أرفع أيدك عنه يا كلب ..انت متعرفش ده مين ,ده سيدك وتاج راسك ,فرغلى اللمونى..الملك الجديد,للملكة ..
فى أستعطاف
دنجل :يا نهار طين , الملك , كان ايدى انقطعت قبل ما تترفع عليك يا ملك ,حقك عليا يا ملك ..سامحنى .. أبوس أيدك تسامحنى ,اللى ما يعرفك يجهلك.. نورت مملكتك يا سيد الناس ..
يخرج مسدس من ظهره ويرفعه فى الهواءويطلق رصاص من مسدسه وهو يغادر المسرح
دنجل:دى تحية لملكنا.. وتاج راسنا الجديد,
نسمع صراخ اطفال وينظر فرغلى للكواليس
فرغلى : وايه العيال دى كلها ..طلعوا منين ,وأيه البشر دى كلها
توكل :ما هم دول رعاياك وشعبك ,واللى هتحكمهم واللى حيدوك جاهك وسلطانك
فرغلى : يعنى انت متأكد يا عم توكل ان احنا لسه جوة مصر ..
والعيال والبشر دى كلها مصريين زينا برضة ..
و كلهم عايشين وسط المجارى وكوام الزبالة المعفنة
عادى كده ..مفيش مشكلة ..
توكل : ما هى دى يا ملك اللى بتسميها الحكومة بتاعتنا
المناطق العشوائية ..والناس البيئة..تلاقى فيها ناس من قبلى ومن بحرى واللى بيته أتهد على راسه وراس عياله ومش لاقى
حتة تتاويه وتستر عياله ..ييجى هنا ويبنيله عشة صفيح ولا بطوب نى ..بس بشرط ..
فرغلى : شرط أيه كمان..واحد هيجى فى الطل ده ويبنى عشة
مين يقدر يمنعه ..
توكل : أنت يا ملك تقدر تمنعه..لازم الأول تديله موافقتك
بالبنا..ولازم يقدم فروض الولاء والطاعة للملك..ويدفع الأتاوة الشهرية ..آمال أيه, دى مملكة وليها قوانينها وأصولها ..
واللى يخالف مالوش فى شرعنا ..غير الطرد أو الحرق ..ودى شغلتى أنا بقى ..أنت تأمر وأنا أنفذ أوامرك فى الحال ..
فرغلى :قول ..قول كمان يا عم توكل ..وأيه كمان ..أشجينى
كمان وكمان.. أخيرا هأمر ..ويبقالى كلمة ..
توكل : وده غيراللى هربانين من أحكام ويلاقواهنا أمان
ده غير أن هنا متوى للحرامية والنشالين وبنات الليل ..
بس هتلاقى هنا كمان ناس شرفا وموظفين حكومة
ودول بنعتبرهم معدمين المملكة ..
يعنى من كل لون يا بتستة.. وكله عايش مع كله.. فى درب القطة تلاقى كل أنواع البشر بخيرهم وشرهم ...حتى المتطرفين والأرهابيين تلاقى ..تجارالمخدرات والشمامين .. شحاتين تلاقى .
بلطجية أنتخابات ..بلطجية مظاهرات تلاقى ..ودول اللى بيدخلوا برادس وفلوس بالهبل ..ليك وللمملكة..
فرغلى : ليا أنا.. وأنا دخلى أيه ..
توكل :هاى ..أصحى معايا..ده أنت الملك..ودول رجالتك..الحكومة تقاولك وتأبجك البرادس والفلوس..وتقولك ع المطلوب..وأنت تديهم أوامرك وهما ينفذوا ع العميان .. وكلهم عايشين فى حماك وطوعك..و درب القطة .. سيعاهم كلهم ..
فى جدية
فرغلى : طول عمرى وأنا بدور ع الرسالة اللى خلقنى ربنا
ليها.. دلوقتى بس انا اتأكدت ورسخ فى وجدانى ..
أنى مبعوث العناية الآلهية ليكى يا درب القطة..
يصرخ عاليا
فرغلى : يا درب القطة ..جالك فرغلى اللمونى ..
جالك العبقرى ..عشان ينور لك طريقك ..
توكل : اسيبك انا واروح اكمل مراسم التتويج
يقفشه فرغلى بقوة
فرغلى :هتسبنى وتروح فين , رجلى على رجلك ,العمر مش بعزقة يا ابا ,
توكل : اهدى يا بنى كده , واصلب عودك ,ده انت الملك ,
يتركه ثم يتعلق به بقوة
توكل : أأقولك تعالى
يسحبه من يده ويجلسه على ترابيزة بالقهوة
توكل : أأقعد كده وافرد صدرك واطلبلك واحد شاى يروق مزاجك
فرغلى :ومين هيحاسب
توكل : يحاسب مين يا ملك ,دى قهوتك , ملكك يعنى , بص ع اليافطة كده , مكتوب عليها أيه ,
ينظر فرغلى لليافطة
فرغلى : قهوة اللمونى
توكل : يعنى ورثك ومالك , تشرب اللى انت عاوزه وميستجراش حد يحاسبك , ده مالك
فرغلى : صح الصح , ده مالى ,ومن حكم فى ماله ما ظلم ,
يضع رجل على رجل ويجلس بعظمة
فرغلى : خلاص روح انت يا عم توكل ,
ينادى توكل على القهوجى فيأتى صبى القهوة مسرعا
توكل :يا واد يا كنكة
كنكة: أأمرنى يا عمنا
توكل : ده عمك فرغلى ,الملك الجديد ,وصاحب القهوة الجديد
تشوف كل طلباته وتنفذها هوا ,
كنكة : من عنيا يا عمنا ,كلنا خدامين الملك ,نورت يا عمنا وتاج راسنا , طلباتك يا ملكنا,
فرغلى : خلاص روح انت يا عم توكل ,
يغادر توكل المسرح
فرغلى : بقولك ايه يا واد يا كنكة ,اعملى واحد شاى على مية بيضا والسكر برة , والحساب طبعا عند عمك توكل
كنكة : حساب ايه يا عمنا ,كان انقطع لسانى لو نطقتها
يدخل كنكة القهوة وينظر فرغلى حوله فى سعادة
فرغلى : مملكة ورعايا وشاى بلوشى , والله زهزهتلك يا واد يا فرغلى ,وضحكتلك الدنيا , وبقيت صاحب ملك وهيلمان ,
يخرج دخان كثيف من جانب المسرح فيقف فرغلى مذعورا ويلف حول نفسه فى ذعر ويجرى على المسرح يمينا ويسارا صارخا
فرغلى : حريقة .. حريقة .. حريقة فى ضهر القهوة ..
المملكة بتتحرق ..مملكتى بتتحرق ..حريقة ..
يجرى فرغلى ناحية الدخان ويختفى فى خلف القهوة
يخرج كنكة مسرعا فى ذعر
كنكة : إرجع ياملك .. إرجع ياملك مضيعش نفسك
يضرب كفا بكف فى حسرة
كنكة : راح الملك فى الفاساخونيا يا جدعان..
نسمع أصوات تكسير وصريخ فرغلى ويظهر فرغلى وبلطجى يضع على رقبتة سكين ويتكلم بصوت أجش
وهو مسطول (هبو )
هبو : أنطق ياد لجز رقبتك ,أنت مين ,ودخلت هنا أزاى.. أنطق ياد
فرغلى فى رعب
فرغلى : طب أبعد السكينة دى عن رقبتى.. وأنا اقولك.. يا عم توكل ..يا عم توكل ..
يدخل توكل و يجرى عليهم وهو يلهث
توكل : ارجع يا هبو .. ابعد السكينة عن رقبته ل السلاح يطول ..
هبو : عم توكل .. انت تعرف الواد ده ..
وهو ينهج
توكل : ايوه يا هبو.. أيوه اعرفه .. ده عمك فرغلى الملك الجديد ملك الدرب الجديد ..
فرغلى :ملك ايه بأه .. ده انا اتهزأت واتبعترت كرامتى خالص
يا عم توكل ..
توكل :احمد ربنا .. ده انت اتكتب لك عمر جديد ..
هبو مبيتفاهمش .. ده بيجز الرقبة على طول..
فى سطل ورجاء وهو يبوس يد فرغلى
هبو :السماح والعفو يا ملك .. سامحنى ابوس ايدك ..
ابوس ايدك ورجلك وراسك و..
توكل :قوله سامحتك.. مش هيبطل بوس..ألا لما تقوله سامحتك .
فرغلى : خلاص يا عم هباب أنت.. سامحتك ..سيب أيدى هرتها بوس بأه..خلاص سامحتك ..
هبو :هبو ..هبو.. مش هباب ..
يخرج هبو مسرعا فى اتجاة الدخان ويعود حاملا جوزة فى يده
هبو :وانا مش هصدق أنك سامحتنى ألا لما تاخد من إيدى البوسة دى ..
يهمس توكل له
توكل : خد البوسة ,متزعلوش..ده حتة نفس م الجوزة ..
عشان ميزعلش ..لحسن ده حساس ودمعته قريبة وزعله وحش أوى خدلك بوسة وريحه..وأهى بوسة وتفوت
يهمس فرغلى فى أذن توكل
فرغلى :بس انا راجل صاحب رسالة ..وميصحش ابدا ..
يهمس توكل لفرغلى فى خبث
توكل : الرسالة .. ولا رقبتك ..هيه ..قلت أيه ..رقبتك ولا البوسة
يتناول فرغلى الجوزة بسرعة ويسحب نفسا كبيرا
فرغلى : رقبتى طبعا ..
هبو فى صوت فرح وهو يصفق
هبو :حلاوتك يا ملك.. بوسة كمان على روح المرحوم عمك
اللى كانت بوسته تسمع الدرب كله ..
فى صوت مسطول
فرغلى : هيه البوسة دى.. فيها ايه يا زفت الطين أنت ..
هبو : خلاصة الخلاصة يا عمنا..زيت هبو من أيد حبيبك هبو
حلوة صح حلوة ..
يضحك مسطولا
فرغلى :آه حلوة ..سجع ..هبو من أيد هبو ..طب هات كمان هبوة..من أيد هبو..والبوسة دى بأه..على روح أبويا الله يرحمه .
يسحب نفسا عميقا وبقوة
هبو فى صوت حزين
هبو : ياااه ..الدمعة هتفر من عينى يا جدع..قد كده يا ملك كنت
بتحب المرحوم ..الظاهر كان عزيز عليك قوى
خد البوسة دى يا عم توكل ..عشان تعزى بيها الملك فى موت أبوه ..
يعلو صوت كركرة الجوزة عاليا, ,فى صوت مسطول
فرغلى :يااه .. ده انت بتبوس حلو قوى يا عم توكل .. هو احنا فين .. ومين اللى قاعدين جوة دول وكله بيبوس
توكل فى سطل
توكل :دول مقاطيع المملكة وشبابها الصيع ..
فرغلى : صيع ليه .. هما مبيشتغلوش ..
توكل :هما لقوا شغل ومشتغلوش.. النفر منهم تحفى رجله وهو بيدور على شغل ..ميلقيش ييأس.. ييجى عند هبو..
فرغلى : ليه ييجى عند هبو ..هو هبو عنده شغل ..
توكل : شغل أيه بس ..بيجى عنده عشان ينسى..
فرغلى : ينسى ايه ..
فى صوت حزين
توكل : ينسى أحلامه وأحلام أهله اللى طفحوا الكوتة وشحتوا
علشان يعلموه.. وحطوا كل آمالهم فيه .. وفى الآخر عاطل.. صايع ضايع وعمك الله يرحمه ياما نصحهم ميعلموش ولادهم ..
ويسيبوهم ليه وهو يعلمهم مهنة تأكلهم الشهد..
فرغلى : ودى مهنة أيه دى.يا عم توكل اللى كانت هتأكلهم الشهد ..
توكل :ييييييوه المملكة مليانة شغل ..خد عندك ..نشل .. سرقة.. شحاتة .. نصب ..بلطجةوغيره وغيره .. مسمعوش كلامه..واهم قاعدين عاطلين لا شغلة ولا مشغلة .. اللى بيشم واللى بيبرشم .. واللى .. واللى
فرغلى : وكل شباب درب القطة كده ..
توكل : لأ طبعا.. مش كلهم..
يحاول أن يجلس فيقع فيساعده توكل على الوقوف
توكل :حاسب لتقع .. أسند نفسك يا ملك ..
فرغلى :ملك أيه بأه ..ما الملك ما راح فى البلالة ..خلاص
يقع بالكرسى
توكل : حاسب لتقع ..وقعت ولا يهمك ما يقع ألا الشاطر ..
يدخل رجل تخطى الستين عاما مرتديا بدلة ونظارة وهو (شلتوت ناظر سابق على المعاش , يهمس توكل فى أذن فرغلى
توكل : خد بالك م الراجل العجوز اللى جاى علينا ده ..
عمك لا كان يقبله ولا يحب قعدته و كلامه ..
يتجه شلتوت ناحية فرغلى فاتحا ذراعية وهو يبتسم فى فرح
شلتوت :أهلا أهلا بالغالى ابن الغالى .. تعالى فى حضن عمك
شلتوت يا واد..وادينى بوسة من بتوع زمان ..
بصوت مسطول
فرغلى : بوس تانى.. لأ .. مين ده يا عم توكل ..
توكل :ده الأستاذ شلتوت.. ناظر مدرسة ع المعاش .. وكان صديق المرحوم أبوك الروح بالروح.. وبيسموه شباب الدرب.. عدو البطالة الأول ..
فى صوت مسطول
فرغلى : آآه ..يعنى صاحب رسالة زي.. .
ورسالتك فى أيه يا عم شلتوت يا عسل أنت ..
شلتوت : البطالة .. اللى مضيعة زهرة شباب الدرب ومتوهه
خطوتهم..وسرقه فرحة أهاليهم ..
فرغلى : طب وأنت فى إيدك إيه تعمله .. إذا كانت الحكومة
بجلالة قدرها مش قادرة تحل مشكلة البطالة ..هتحلها أنت ..
يا راجل يا عجوز ..
شلتوت : أنا يا ابنى بعمل اللى يقدرنى عليه ربنا .. بوجه
شوية..و بنصح شوية .. أشاور لهم ع السكة ..
والحمد لله ربنا وفقنى مع مجموعة كبيرة منهم ..
اللى بدأ بمشروعه الصغير .. واللى حطوا اديهم فى ايدين بعض ..وتشاركو سوا ..واللى بعتهم للجمعيات الأهلية أو البنوك اللى بتدى قروض ميسرة للشباب .
واللى أقنعته أنه يسافر للصحرا والوادى..ويبعد عن الدرب وزحمته .. واللى واللى..
فرغلى : ياااه بتعمل كل ده..أنا سعيد بيك قوى يا عم شلتوت .. ويسعدنى بل يشرفنى كمان ..أنى أأقابل صاحب رسالة زى
فى الدرب..
يقف وهو يهتز
فرغلى :وبصفتى ملك درب القطة وصاحب الشرعية
عينتك مستشارى الخاص لشئون شباب المملكة ..
والله الموفق والمستعان ..
توكل يحدث نفسه
توكل : آآآه .. أهو ده اللى كنت خايف منه شلتوت كل عقل الواد وحطه فى جيبه ..وضعت أنت يا توكل ورحت فى الفاسخونيا
يهرش فرغلى رأسه فى سطل
فرغلى :أنا عندى سؤال بس محيرنى وهارش دماغى من ساعة ما جيت ..
شلتوت :اسأل يابنى أى سؤال يخطر على بالك .. من حقك تعرف كل حاجة
فرغلى :ليه المملكة اسمها درب القطة .. ومش درب اللمونى على إسم جدى يعنى ..
يضحك توكل فى سطل
توكل :يااه يا فرغلى يا بنى ده انت هترجعنا لزمن قديم قوى كنا نسيناه ..
شلتوت : أنت طبعا من حقك تعرف أصلك وفصلك يابنى ..
صلوا ع النبى..
توكل : عليه الصلاة والسلام ..
فرغلى :عليك ألف صلى يا نبى ..
شلتوت :فى الهوجة اللى حصلت من هجرة الصعايدة والفلاحين من قبلى ومن بحرى .. على المحروسةعشان لقمة العيش وحلمهم فى حياة كريمة ليهم ولولادهم من بعدهم ..كان جدك الكبير اللمونى .. من اللى سابوا الريف وجم مصر .. وزى كل اللى جم. .مرة يبيع خضار..ومرة .. يشتغل فى المعمار والبنا ..
وفضل على كده يتنقل من حتة لحتة ..ومن شغلانة لشغلانة ..لحد ما رسى معاه الحال جنب أرض مزروعة ليمون.. بقى يملى قفة الليمون وينزل يبيعها ويرجع هنا تانى .. بنى لجدتك عشة فى مكان البيت ده..واللى انت شايفه قدامك ده.. والعشة بقت اودة مبنية بالطوب النى .. والأودة بقت بيت .. والبيت بقى بيوت .. وناس جم .. منين محدش يعرف .. زرع شيطانى..
فرغلى : آه من هنا بأه جه أسم اللمونى .. طب دى حكاية أسم
اللمونى ..ايه بأه حكاية القطة ..ودرب القطة ؟
ضاحكا
توكل :دى بأه أحكيها لك أنا .. لما جدك وجدتك بنوا العشة
فى مرة.. كانواقاعدين جواها وقفلينها عليهم .. طلعت عليهم من تحت الارض .. بسم الله الرحمن الرحيم .. اللهم ام حفظنا قطة
جدك لما شافها صرخ بسم الله الرحمن الرحيم ..أعوذ بالله من الشيطان الرجيم جدتك الله يرحمها هدته وقالت له ..
سيبها يا لمونى ..متخوفهاش منك يا راجل ..وشاورت للقطة عشان تقعد على حجرها ..صرخ جدك فيها أبعدى عنها يا ولية الله أعلم دى جن ولا شيطان ..
أنا خايف تفزع العيال فى نومتهم ..ولا تسخطهم ..ردت جدتك سيبها أنت بس ..ومتدخلش بيناتنا..تعالى يا حبيبتى أطلعى هنا وأقعدى على حجرى ..أيوه كده وطلعت القطة ونامت فى حجرها..
صرخ جدك فيها , أنتى أجنيتى يا ولية انتى مش شايفة شكلها ..
هوفى قطة سمينة كده ..ولا لونها الأسودالغريب ده ..ضحكت جدتك وقالت له ,أطلع أنت منها بس..تعالى..متخافيش منه ..ده قلبه زى اللبن الحليب ..لما تعاشريه ..هتعرفى أنه راجل بتاع
ربنا ..هو بس هايب منك شوية ..
فى خوف
فرغلى : اللهم أما أحفظنا ..دى أكيد كانت جنية ولا عفريت ..
توكل :ممكن ..وقعدت تلف حواليهم وتبص لهم .. وتتمسح
فى جدك شوية ..وتطلع على حجر جدتك شوية..
صارخا
توكل : وهوب ..
فى فزع
فرغلى :أيه ..سخطتهم ..
توكل :لأ ..طلعت ونامت على حجر جدتك ..جدتك ملست عليها
وقعدت تقرا قرآن .. ومن يومها والقطة.. ولفت عليهم وعاشت معاهم..وكان للقطة نظام مبتغيروش .. الصبح تطلع تلف حوالين الأرض ..وترجع بعد آدان المغرب وتقضى الليل معاهم..
وميحللهاش النوم ..ألا فى حجر جدتك ..
وفى النهار..طريقها متغيروش .. بقى كل اللى ييجى لجدك عايز يبنى عشة ولا اودة جدك يقوله امشى ورا القطة ومطرح ما تقف ابنى ..ومن يومها .. اتعرفت المنطقة كلها بدرب القطة ..
فرغلى : وراحت فين القطة دى ..
شلتوت : سبحان الله يا فرغلى يا بنى ..جدتك دفناها من هنا
والقطة أختفت هى كمان.. ومبنلهاش آثر ..تقولش الأرض أنشقت وبلعتها ..
فرغلى :كفاية عليا قوى كده ,ده انتوا لبشتوا جتتى ..فى حاجة تانية محيرانى ومش فاهمها
توكل : قول يا ملك كل اللى فى نفسك
فرغلى :الشارع ده بيودى على فين
توكل : دى بأه الجهه البحرية للمملكة..وده يعتبر الشارع الرئيسى فيها..وسميناه شارع اللمونى..على اسم جدك اللمونى الكبير
فرغلى:اللى محيرنى وهارش دماغى العبقرى, السور ابو بوابة حديد اللى سده ده ..
يقف مفزوعا وفى صوت متردد
توكل : آه ..تقصد السور ابو بوابة حديد ..اللى فى آخر الشارع ..
ده كان بناه عمك الله يرحمه ..
فرغلى:سورغريب..غريب قوى..عالى قوى..وبوابته الحديد كبيرة قوى ..وعمى بناه ليه ..وفى ايه وراه ..
فى خبث
شلتوت:هاااه ..تقول أنت.. ولا ..أقول أنا ..
فى تهديد
توكل : أيه يا ابو عطية ..هو فى حاجة تتقال وانا مقلتهاش ..
شلتوت :ابو عطية ..لا ..يبقى تقول أنت .. ابو عطية اتكتم..
فرغلى :ايه الحكايه ..هو السور ابو حديد ده ..وراه حاجة وحشة
ومش عايزنى أعرفها ..
توكل :حاجة وحشة ايه بس يا ملك اللى هنخبيها عنك
لا سمح الله ..كل الحكاية إن عمك بنى السور عشان يحدد
بيه ..حدود المملكة .. ولا ايه يا شلتوت ..
شلتوت :ايوه ..صح ..كلامك كله مظبوط ..
فرغلى: طب ايه اللى ورا السور ..وليه بنى لها بوابة كبيرة كده .
توكل :وراه الهو ..أرض صحرا ..وعمك عشان عبقرى زيك فكرفى المستقبل..وقال يمكن نستفيد منها فى يوم م الأيام..فعملها
البوابة الحديد دى..للمستقبل لا أكثر ..آى والله للمستقبل..
مش كده برضة يا ابو عطية ..ولا كلامى غلط..
شلتوت:مظبوط ..وكل كلامك صح ..
صوت طشة قلى ودخان يخرج من محل الفول ودخان خفيف يشم فرغلى بعمق وهو يغمض عينيه
فرغلى:الله..الله ,ريحة الطعمية والبدنجان المقلى .. مفحفحة وتجنن ..
توكل :ايه ..جعان يا ملك ..
فرغلى فى تردد
فرغلى:مش القصد يعنى..بس الريحة فتحت نفسى ..
شلتوت:يا بنى لو نفسك هفاك ع الطعمية والبدنجان ..
خش كل لما تشبع ..ده محلك
فى كسوف وتردد
فرغلى:الله يكرم أصلك يا راجل يا طيب ..اصل ..اصل أنا نسيت
الفلوس فى البيت ..بعدين بأه ..
شلتوت:فلوس ايه يا بنى بس ..بقولك.. ده محلك ..ملكك ..
أنت مقلتلولش يا توكل..
فى خبث
توكل :ايوه ..ايوه ..أنا كنت ناوى أأقوله وفهمه ..
فى فرح
فرغلى :يقولى ايه ..ويفهمنى ايه ..عايزين تفهمونى إن أنا عندى
محل فول وطعمية سخنة مفحفة اللى بموت لما بس أشم ريحتها..
يبقى ملكى و بتاعى..اللللللله..يعنى هاكل بدنجان مقلى لما أشبع..وبلوشى كمان ..ما أنا بقى صاحب المحل ..
شلتوت: طب تعالى..أهو بالمرة تشوف عمك رجب وتسلم عليه..
ده هيفرح بيك قوى ..
فرغلى :عم رجب مين ..
توكل :شريكك فى المحل..عمك شاركه بالمحل..هو بمجهوده ..
والمكسب بالنص..تمام كده يا شلتوت..أدينى فهمته كل حاجة
شلتوت:لا مش كفاية ..لازم يعرف كل حاجة عن باقى أملاكه وماله فى الدرب .. ده حقه ..
يقف فرغلى مسرعا ويتجه للمحل
فرغلى :يوووووووووه ..أنتوا لسه هتفهمونى ..وده وقته برضة دى ريحه البدنجان تجنن ..أكل الأول ..وبعدين فهمونى ..
يجلس على ترابيزة خارج المحل ويصفق بيده
تخرج بنت فى العشرين تلبس ملابس رجالى نحيفة فى نشاط من يراها يظنها شاب (عزيزة) تمسح الترابيزة بقطعة قماش
عزيزة : أأمر يا باشا
فرغلى :الله ..البدنجان المقلى والطعمية ..يجننوا ..يااااااااااااااااه
شوف يا بنى .. أنا عايزك تحبشلى تحبيشة حلوة كده من كل حاجة عندك
تتركه عزيزة وتدخل المحل ويجلس شلتوت وتوكل أمامه وتضع عزيزة الأطباق أمامه فيأكل بشراهة وهم يبتسمون يضع يده على بطنه
فرغلى :ياااااااااااه ,مش قادر خلاص, بطنى اتملت ع الآخر..مش قادر خلاص ..
يرفع صوته عاليا
فرغلى:الله ينورعليك يا بنى ..تسلم ايدك..
فى همس
توكل :قولها يا بنتى..مش يا ابنى ..دى بنت مش ولد..
فرغلى :بنت ..ده بنت ..
فى همس
شلتوت:دى عزيزة.. بنت عمك رجب ..
فى تعجب
فرغلى : عزيزة
توكل : أيوه عزيزة ,وبنت عمك رجب الوحيدة واللى طلع بيها
م الدنيا ..من ساعة ما ماتت مراته وهى اللى مرعياه
ومرعية المحل ولا احسنها راجل ..الراجل كبر و بأه عضمة
تقيلة ومبقاش قادر ع الشقى ..وعزيزة شايلة الحمل عنه ..
فرغلى :دى بنت مش ولد
توكل:ايوه بت..و بميت راجل كمان ..ومحدش يقدر يدوس لها على طرف ..واللى يفكر بس ..تاكله بسنانها أكل ..
يضحك ويضرب كفا بكف
فرغلى:والله العظيم دى حكاية غريبة خالص..بأه دى بنت دى ..دى أرجل منى..مش شايف لبسها اللى عاملها زى الصبيان..قال بنت قال
تخرج عزيزة وهى تحمل سكين فى يدها وفى صوت عالى غاضب
عزيزة: ايوه بنت يا روح مامى..ايه مش مالية عينك يا روح طنط أتلم يااد أنت ..للمك ..أتلمتوا ع الواد السيس ده منين
يا عم توكل ..
فرغلى:سيس..أنا..سيس..يعنى ايه سيس الأول يا عم شلتوت..
شتيمة دى يعنى ..
فى صوت غاضب
توكل:عيب يا عزيزة .. ده الملك ..
عزيزة :ملك على نفسه يا روحى.. مش عليا
تهجم عليه وتخنقه وتضع السكين على رقبته
عزيزة:وحياة أمك ماانا سيباك ..الا ما اجيب كرشك قدامك ..
محدش يحوشنى ..اللى هيهوب منى ..هشرحه..
فى صوت مرتعش
فرغلى : طب سيبى وانا اسيب ..الحقنى يا عم توكل..
فى صوت هامس
توكل :طبعا.. زى عادتك..متفتكرش عمك توكل الا فى المصايب بس طب اشرب يا ملك ..وخلى شلتوت ينفعك,
فرغلى:بتقول حاجة يا عم توكل ..
توكل:سيبيه يا عزيزة ..عيب كده ..ميصحش..ده الملك برضة ..
فرغلى:هو ده اللى قدرت عليه يا خويا ..وسايب السكينة هتغز فى
رقبتى ..انا مش فاهم ايه حكاية رقبتى مع ناس الدرب دى ,
ينهج شلتوت وهو يحاول فك يدها من رقبة فرغلى
شلتوت:يا بنتى فرهدتينى ..اعقلى يا عزيزة السلاح يطول ..
يخرج رجل عجوز من المحل تخطى الستين (رجب ابو عزيزة)
يمسك ساطورا فى يده
رجب:فى ايه يا بت يا عزيزة ..عملك ايه الواد ده..
عزيزة:الواد الفرفور ده يا ابا.. قل أدبه وبيتريق عليا
بيستحقرنى يا ابا..الهفأ ده بيستحقر عزيزة ..يرضيك كده يابا
رجب:بيستحقرك ..طب سيبيهولى انا بأه..تعالى يا حبيبى لعمك رجب قرب يا واد متخفش..بأه أنت بتستحقرعزيزة فلذة كبدى..
يسحبه من كتفيه ويضربه برأسه
رجب :طب خد دى من عمك رجب
يصرخ فرغلى عاليا فى ألم
فرغلى: عينى ..آه يا عينى ..عينى طاااااارت ..
مش شايف .. مش شايف..اتعميت ..
ويسقط فرغلى مغشيا عليه ..
توكل : لية كده يا رجب .. كده بأه..الواد راح فى البلالة ..
شلتوت يصرخ فى غضب
شلتوت : كفاية كده يا رجب انت وبنتك ,انت متعرفش ده مين
عزيزة : هيكون مين يعنى ,ابن بارم ديله ,
توكل : لأ يا اختى ,مش ابن بارم ديله ,ده ابن اللمونى ,صاحب المحل اللى لممكم
يقف فرغلى بمساعدة شلتوت ورجب
فجأة يبكى رجب بحرقة
رجب:والله يا بنى..أنا فى نص هدومى منك..عينك عامله ايه يا حبيبى طارت ..بتوجعك..خير ..حصل خير..
يصرخ توكل فى غضب
توكل :خير..خير ايه.. وهباب ايه بس ..الملك يضرب ويتهزأ ..
وتطير عينه..وتتبعرت كرامته بالشكل ده..وتقولى خير ..
عزيزة وابوها لازم يسيبوا الدرب حالا ..وحقك فى رقبتنا كلنا يا ملك ..
شلتوت:يااخى خليك محضر خير..متشعللهاش أنت..ده سوء تفاهم بسيط ..والراجل مكانش يعرفه ..سامحه يا فرغلى يا بنى
دول برضة أهلك وناسك..وعمك رجب راجل طيب وقلبه
ابيض زى الحليب..بس هو طول عمره كده..أهوج ومتهورومدب..
يبكى رجب بحرقة
رجب: كانت اتقطعت ايدى قبل ما تتمد على ابن حبيبى ..
وصاحب عمرى ..وملكنا وتاج راسنا ..
يتوقف عن البكاء ويتكلم بصوت طبيعى
رجب: بقولك ايه يا فرغلى ياابنى ..أأقطعهالك ..
فرغلى: ايه هى اللى تقطعهالى يا عم رجب..
رجب :ايدى ..أأقطعهالك ..
فرغلى :الحمدلله ..ده أنا افتكرت.. أنك هتقطع رقبة عزيزة ..
تجرى عزيزة داخل المحل فى خوف
رجب :بسيطة .. أأقطعهالك ..هى تغلى عليك يا ملك ..
يدخل المحل مسرعا رافعا ساطوره
فرغلى:هو رايح فين الراجل ده ..وبيجرى كده ليه..
توكل :رايح يجيب لك عزيزة ..حسب طلبك ..
فرغلى: ويجيبلى عزيزة اعمل بيها ايه ..
شلتوت: عشان يقطعلك رقبتها ..زى ما أمرت ..
يجرى فرغلى ناحية المحل مسرعا
فرغلى:أرجع يا عم رجب ..سامحتك ..أرجع أبوس ايدك ..
يخرج رجب ما سكا عزيزة من رقبتها ويهمس لها
رجب:اجرى يا بت يا عزيزة ع البيت ..ومترجعيش غير لما أقولك
عزيزة :طب خد نفسك يا ابا وفهمنى ايه الحكاية ..الواد السيس ده عملك حاجة ..قولى وانا اشرحهولك ..
رجب:يا بت اسمعى الكلام ..اجرى استخبى منى فى البيت
عزيزة : لأ مش هجرى من واد هفأ زى ده ..
رجب: طب ادينى شعرك اشدك منه..وانتى اصرخى بعزم حسك ولمى الناس علينا..كده وكده ..
فى نبرة ضاحكة
عزيزة:فهمتك يا راجل يا عجوز أنت..خد شعرى أهه..وحط
السكينة اهى ..بس بقولك ايه ..أوعى تندمج وتعيش الدور ..
والسلاح يطول ..وفيص أنا في ايدك ..
رجب : متخافيش يا بت ..وهى دى أول مرة نعملها ..يالا أشتغلى
تصرخ عزيزة بمبالغة
عزيزة:سامحنى يا ابى ..حرمت يا ابى ..مش هعمل كده تانى ..
رجب: لم ممكن ابدا ..الملك أمر بدبحك ..يبقى لازم تدبحى ..
فرغلى:ارجع يا عم رجب ..خلاص انا سامحتها وعفيت عنها ..
رجب:لم ممكن ابدا ..لا يسلم الشرف الأيه..الأية مش مهم ..ألا اذا.. أيه ..مش مهم برضك ..
فرغلى: يا عم مش مهم تفتكر دلوقتى ..المهم شيل السكينة من على رقبتها..السلاح يطول ..
رجب:لم ممكن ابدا ارفع السكينة ..الا لما افتكر ..لا يسلم ايه ..
من ايه ..وعشان ايه ..
فرغلى:انت هتلحنهالى .. لا يسلم الشرف الرفيع من الأذى ..
رجب: ايوه هى دى..ادينى التانيه بأه ..
فرغلى:حتى يراق ..على جوانبه الدم ..
رجب:ايوه ..الله ينور عليك يا ملك ..هى الدم دى ..
تصرخ فى تمثيل
عزيزة:الحقنى يا ملك ..غيتنى يسترك ..رقبتى هتطلع فى ايده....
فرغلى:يا سلام يا ختى ..دلوقتى بقيت الملك ..فاكرة لما كان الكل
بيبوسوا ايدك تسيبينى..وانتى ابدا ما اسيبه ألا لما اشرحة
عزيزة:خلاص يا ابا ..بدال الملك عايز كده ..ادى رقبتى أهه ..
أدبح ..ااقطعها وريحنى م الدنيا الوحشة الغدارة دى ..
رجب: هاااه ..ادبح يا ملك ..هه ..حلال الله اكبر ..
يصرخ فى فزع
فرغلى:استنى يابا ..اوعدينى الأول ..انك تقلعى لبس الولاد اللى
لبساه ده..و تلبسى وتتكلمى زى البنات اللى فى سنك ..
فى رقة وتنهيدة
عزيزة : أوعدك ..وعد رجالة ..
فرغلى: اذن.. عفونا عنكى ..
تتنهد وتحدث نفسها برقة
عزيزة: يا خواتى ..الواد دمه زى العسل ..ايه يا بت يا عزيزة ..
الواد نخشش فى نفوخك ولا ايه..بينه نخشش .. يا لاهوك يا عزيييييزة ..عشقتى الواد ولا أيه..
يالهوتتتتتتتتتتتتتتتى

(تسدل الستار )

لقاءنا قريبا مع المشهد الثالث